Dawni robotnicy przymusowi o wypłatach odszkodowań
W latach 2001–2007 Fundacja „Pamięć, Odpowiedzialność i Przyszłość” (EVZ) za pośrednictwem siedmiu organizacji partnerskich wypłaciła około 4,6 mrd euro na rzecz ponad 1,6 mln poszkodowanych z 89 krajów.
Sześcioro świadków, których losy związane były z pracą przymusową, wypowiada się na temat odszkodowań.
Wypłaty odszkodowań – kontekst i ocena poszkodowanych
Odszkodowania wypłacono więźniom obozów koncentracyjnych i osobom wywiezionym na roboty z okupowanych krajów Europy Środkowej i Wschodniej. Ponad 1,6 mln odszkodowanych otrzymało jednorazowe świadczenia, których wysokość zależała od kraju pochodzenia i warunków bytowych.
Wysokość odszkodowania dla więźniów obozów koncentracyjnych i ocalonych z gett wynosiła 7.669 euro (kategoria A), osoby przebywające w karnych obozach pracy i innych miejscach uwięzienia otrzymały kwotę od 3.068 do 7.669 euro, osoby pracujące w przemyśle z reguły 2.556 euro (kategoria B).
Dzięki klauzuli otwarcia organizacje partnerskie mogły w ramach przydzielonych im środków finansowych uwzględnić również inne grupy poszkodowanych. I tak osoby pracujące w rolnictwie otrzymały kwotę od 536 do 2.235 euro. Krewni mogli występować o wypłatę świadczenia tylko wówczas, gdy osoba poszkodowana zmarła po 1999 roku. Z dalszych środków Fundacja dokonała również wypłat specjalnych, wiążących się ze stratami majątkowymi, wynikłymi z ubezpieczeń i innych okoliczności.
Stosunek samych poszkodowanych do wypłat jest bardzo zróżnicowany. Wielu z nich uważa, iż w zestawieniu z doświadczoną krzywdą odszkodowania są nędzną „jałmużną”. Inni podkreślają symboliczne znaczenie finansowego zadośćuczynienia.
Dziesięć lat po zakończeniu wypłaty odszkodowań Fundacja EVZ wydała publikację „The German Compensation Program for Forced Labor: Practice and Experiences“. Zawiera ona przegląd poszczególnych etapów programu wypłat odszkodowań z perspektywy konkretnych osób. Można ją darmowo zdownloadować na stronie Fundacji.
Noty biograficzne
Libuše H.
- 1924: urodzona w Kyškovicach (Czechosłowacja)
- do 1941: szkoła gminna w miejscowości Vetlé, następnie w Roudnicach nad Labem i dwuletnia szkoła handlowa w Budyni nad Ohří
- 1941–1944: praca w kancelarii adwokackiej w Roudnicach
- początek 1944: wywieziona na roboty w firmie Drehmechanik w miejscowości Hohen Neuendorf koło Berlina
- grudzień 1944: powrót do Protektoratu
- od początku 1945 do maja 1945: praca przymusowa w fabryce Avia Letňany w Pradze
- od 1947: praca w fabryce porcelany w Karlovych Varach
- od 1956: Mieszka z mężem w Českich Budějovicach.
Relacja:
- Interview za436
- długość relacji: 3 godz. 22 min., data nagrania: 9.1.2006, język: czeski
Elling K.
- 1918: urodzony w gminie Luster, region Sogn, Norwegia
- od 1938: studia medyczne na uniwersytecie w Oslo
- 1943: aresztowanie i transport do KL Buchenwald
- do października 1944: pielęgniarz i asystent lekarza obozowego
- od października 1944 do marca 1945 w alzackim Sennheimie, potem w Burckheimie, ponownie w Buchenwaldzie i Neuengamme; coraz bardziej poniżająca praca
- 20 marca 1945: ucieczka do Szwecji; 24 maja powrót do Oslo
- po wojnie: kontynuacja studiów, trzyletnie stypendium badawcze w USA; profesor neurochirurgii w Norwegii
Relacja:
- Interview za178 »
- długość relacji: 2 godz. 28 min., data nagrania: 1.11.2005, język: norweski
Józef S.
- 1933: urodzony w Dąbrówce
- 1943: śmierć obojga rodziców zabitych za przechowywanie Żydów we wsi Wierzchowisko koło Częstochowy
- 1943: praca przymusowa w gospodarstwie rolnym w Guhlau
- 1945: wyzwolenie i powrót do Polski
- Kończy szkołę i podejmuje studia medyczne.
- od końca lat 80.: działalność w Stowarzyszeniu Polaków Poszkodowanych przez Trzecią Rzeszę
Relacja:
- długość relacji: 4 godz. 20 min., data nagrania: 6.7.2005, język: polski
Halyna J.
- 1927: urodzona w pobliżu miasta Browary na Ukrainie, ZSRR
- do 1941: siedem klas szkoły podstawowej
- 1943: wywieziona na roboty; praca w charakterze służącej w majątku w pobliżu Drezna
- 1945: wyzwolenie i powrót do domu
- 1956–1982: praca w księgowości w wydziale kultury zarządu powiatu
- od 1996: aktywna działalność w Ukraińskim Kościele Prawosławnym
Relacja:
- Interview za479
- Długość relacji: 3 godz. 21 min., data nagrania: 17.10.2005, język: ukraiński
Janina Halina G.
- 1926: urodzona w Łodzi, dorasta wraz z młodszą siostrą i rodzicami na łódzkich Bałutach.
- 1939: początek okupacji niemieckiej, przerwana edukacja szkolna
- luty 1940: w dzielnicy Bałuty powstaje getto; rodzice muszą opuścić mieszkanie i prowadzony przez nich sklep
- od 1941: 15-letnia Janina Halina G. robi na drutach swetry dla niemieckiego warsztatu w Łodzi
- 1943: wysłana przez niemiecki urząd zatrudnienia na „techniczne przeszkolenie“ w zakładach AEG; praca do końca wojny w Hennigsdorfie koło Berlina
- zakwaterowanie w salach restauracji w Papenberge, następnie w obozowych barakach w Hennigsdorfie
- początek 1945: aresztowanie przez policję
- po wyzwoleniu przez Armię Czerwoną powrót do Łodzi
- matura i studia ekonomii
- praca w wydziale technicznym Centrali Produktów Naftowych, następnie w w dziale księgowości firmy Textilimport
- 1987: wpółzałożycielka i aktywna działaczka Stowarzyszenia Polaków Poszkodowanych przez Trzecią Rzeszę w Łodzi
- Nie wyszła za mąż, po śmierci rodziców mieszkała sama.
- Zmarła 3 września 2014 w Łodzi.
Relacja:
- Interview za255 »
- długość: 4 godz. 16 min., data nagrania: 16.6.2005, 29.8.2005, język: polski
Wladimir Parfirjewicz S.
- 1927 urodzony we wsi Bolszoje Bobino, obwód witebski, Białoruś, ZSRR
- 1935–1941: sześć klas szkoły podstawowej
- od 1943: praca przymusowa w Orechi, Witebsku i Torfdorfie
- 1944: ucieczka i powrót do rodzinnej wsi
- 1944–1949 służba wojskowa
- 1951: zakończenie studiów w szkole wojskowej
- 1958–1963 studia inżynierskie w Mińsku
- 1963–1987: praca jako kierownik budowy i inżynier w Mińsku i w Mongolii
- po 1991: przewodniczący Białoruskiego Społecznego Związku Byłych Więźniów Faszyzmu
Relacja:
- Interview za009
- długość 4 godz. 20 min., data nagrania: 23.3.2006, język: rosyjski